De toeristische bussen:
Er zijn luxe bussen die vanuit de grote steden naar alle belangrijke toeristische plaatsen rijden.
Tickets en je stoel reserveren regel je bij een goed reisbureau of in je hotel. Het kan ook per
telefoon of via het internet, het kan en het is zeker ook avontuurlijk. Ben je met een
gezelschap dan kun je zo'n luxe bus ook gewoon huren.
Zo mocht ik zelf met een groep mee die vanuit Ho Chi Minh City op bezoek ging bij de E De,
een minderheidsgroep nabij Dak Lak.
Erg luxe allemaal en na elk uitstapje staat je eigen bus weer te wachten. Tijdens de reis stop je
op goede locaties voor een verfrissing.
Ook de bussen die het massa-toerisme vervoeren zijn meestal goed, om de zoveel tijd wordt er
ergens op een vaste plek gestopt waar de chauffeur gratis eten krijgt en waar de toiletten en
prijzen redelijk zijn afgestemd op westers publiek. De ene bus na de andere stopt er want
uiteindelijk zul je met tientallen bussen op de eindbestemming aankomen. In mijn geval de
Mekong. Een enorm parkeer terrein vol bussen, de vele honderden toeristen worden
vervolgens overgeladen in wat kleinere boten richting een eilandje. Na een korte wandeling
komt men dan bij een open werkplaats waar een natuurproduct gemaakt wordt en je kunt het
er ook kopen. Vervolgens een wandeling langs kramen waar andere lokale producten gekocht
kunnen worden. Kunnen want de prijzen zijn gelijkwaardig aan de Europese markt, dus dan
ga je daar niet mee sjouwen. De markt eindigt bij een klein stroompje. Daar liggen kleine
bootjes klaar waarin steeds vier toeristen kunnen. Het is waarschijnlijk een idyllisch stroompje
maar je ziet alleen volle bootjes die lege die terugkomen. Die bussen vol toeristen moeten
tenslotte per vier in die bootjes. Het is er zo krap dat je je vingers binnen boord moet houden
want tussen de bootjes is er geen ruimte meer. In de toekomst bedenken ze vast wel eens dat
die lege bootjes ook gevuld kunnen worden.
Er zijn ook kleinere bussen, die komen je bij je hotel of in de buurt ervan oppikken en rijden
je dan rechtstreeks naar Ha Long Bay of een andere plek die je beslist gezien moet hebben.
Dat is ook zo. Het blijft uiteindelijk een unieke ervaring die je met vele duizenden dagelijks
deelt. Onderweg stoppen ze gelukkig ook nog op een mooie locatie waar je lekker kunt eten
en kennismaken met de locale producten.
Het openbare vervoer:
Er rijden ook gewone bussen tussen de steden, daar kun je ter plekke een ticket voor kopen.
Een stoel reserveren kan niet, maar je maakt net als in de trein vrij makkelijk contact met
medereizigers.
Alhoewel je in de trein wel genummerde plaatsen hebt. In luxe bussen zit je vooral luxe en
beperken de contacten meestal tot je buurman. In gewone bussen en in de trein maak je gewild
of niet gewild met iedereen contact. Gelukkig zijn Vietnamezen in het algemeen heel prettige
reisgenoten die je eerder zullen verwennen dan lastig vallen.
Mijn eerste reis met zo'n
publieke bus was van Ha Noi naar Thai Nguyen.
De stad heeft een prachtig, klassiek ingericht Etnisch museum en uiteraard ook een
oorlogsmuseum met heel vriendelijke gidsen
Op een bepaald moment mag je betalen, Het zijn vaste prijzen en je betaalt als toerist niet meer dan een ander. Prima plek om contacten te leggen, met een beetje geluk staat er iemand naast je die Engels spreekt. Anders proberen ze het wel. Het briefje waarop je bestemming staat kunnen ze uiteraard wel lezen en ze waarschuwen je vriendelijk zodat je tijdig door de kluwen heen de uitgang bereikt
De bussen zitten vaak zo vol dat je niet om kunt vallen.